„Opieka długoterminowa jest na skraju przepaści, a zapowiadany od 1 lipca kolejny wzrost minimalnych stawek wynagrodzeń w ochronie zdrowia doprowadzi do jej upadku” – apelują przedstawiciele sektora opieki długoterminowej, w tym Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych. Zdaniem sygnatariuszy konieczne jest podjęcie prac legislacyjnych dotyczących wzrostu finansowania świadczeń pielęgnacyjno-opiekuńczych i opiekuńczo-leczniczych.

Apel skierowany został do Prezydenta RP, Marszałka Sejmu RP, Marszałka Senatu RP, Prezesa Rady Ministrów, ministra zdrowia, ministra rodziny i polityki społecznej, a także do prezesów oraz przewodniczących m.in. klubów parlamentarnych i partii politycznych.

Pod apelem podpisali się przedstawiciele: Ogólnopolskiego Porozumienia Świadczeniodawców Fizjoterapia Plus, Krajowej Izby Domów Opieki, Ogólnopolskiego Związku Świadczeniodawców Wentylacji Mechanicznej, Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Dyrektorów Samorządowych Domów Pomocy Społecznej, Polskiego Towarzystwa Opieki Długoterminowej, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Organizatorów i Menadżerów Pomocy Społecznej i Ochrony Zdrowia oraz Koalicji „Na pomoc niesamodzielnym” – Związek Stowarzyszeń.

Należy zaprzestać szukania oszczędności w opiece długoterminowej

– Jesteśmy świadomi potrzeb płacowych wszystkich grup zawodowych w ochronie zdrowia, ale nie możemy się zgodzić, żeby zapowiadana zmiana odbyła się ponownie kosztem opieki długoterminowej. Poprzedni wzrost płac minimalnych miał miejsce niecały rok temu i dzisiaj wiemy, że drugiej tak gwałtownej zmiany na rynku pracy opieka długoterminowa nie przetrwa – wskazuje Magdalena Osińska-Kurzywilk, prezes Koalicji „Na pomoc niesamodzielnym”.

W piśmie wskazano, że w pierwszej kolejności należy natychmiast zaprzestać dalszego szukania oszczędności w opiece długoterminowej. Sygnatariusze zaapelowali o pilne podjęcie prac legislacyjnych popartych wzrostem finansowania świadczeń pielęgnacyjno-opiekuńczych i opiekuńczo-leczniczych, bez względu na miejsce pobytu świadczeniobiorcy (m.in. zakłady opiekuńczo-lecznice, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, domy pomocy społecznej, całodobowe domy opieki).

– Postulujemy zainicjowanie nowej taryfikacji świadczeń realizowanych w ramach opieki długoterminowej stacjonarnej oraz domowej, w oparciu o realne koszty i możliwości systemu usług opiekuńczych i zdrowotnych wraz z wprowadzeniem indeksacji – apeluje Robert Suchanke, prezes Zarządu Ogólnopolskiego Związku Świadczeniodawców Wentylacji Mechanicznej. Pacjenci będący pod opieką Związku szczególnie dotkliwie odczuwają zjawisko, o którym mówi prezes Suchanke, bo od 1 maja NFZ obniżył wycenę świadczeń domowej nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej nawet o 62 proc.

Przedstawiciele sektora zaapelowali również o podjęcie działań zapobiegających dyskryminacji płacowej pracowników w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej.

Podniesienie poziomu finansowania opieki długoterminowej

– Dla realizacji w/w postulatów uważamy za niezbędne jak najszybsze podniesienie poziomu finansowania opieki długoterminowej z obecnego 2,1% do co najmniej 4% budżetu NFZ. Postulowany wzrost powinien obejmować również świadczenia zdrowotne realizowane w domach pomocy społecznej i całodobowych domach opieki. Nie zgadzamy się na postępujący w Polsce „szpitalocentryzm”, którego najlepszym przykładem jest ostatnie rozdysponowanie wzrostu finansowego NFZ na 2022 r. – czytamy w apelu.

Przedstawiciele sektora opieki długoterminowej zwracają uwagę, że w zatwierdzonym przez ministra zdrowia w dniu 28 marca 2022 r. wzroście planu finansowego o 9,1 mld zł opieka długoterminowa otrzymała jedynie 114,19 mln zł – to tylko 1,3% całej kwoty.

– W kontekście 57% środków finansowych przekazanych na leczenie szpitalne, jest to dla nas, naszych pacjentów oraz mieszkańców domów pomocy społecznej i całodobowych domów opieki wyraźny sygnał, że publiczny system ochrony zdrowia będzie coraz bardziej skoncentrowany na powtarzających się hospitalizacjach z powodu zaniedbań pielęgnacyjnych i opiekuńczych. To prosta droga do bankructwa! – dodaje Wacław Kerpert, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Organizatorów i Menadżerów Pomocy Społecznej i Ochrony Zdrowia.

Systemowa opieka nad najsłabszymi

Opieka długoterminowa wymaga również głębokich zmian systemowych. Przez ostatnie kilkanaście lat tylko dwukrotnie próbowano dokonać przełomu w tym sektorze. Chodzi o inicjatywę z 2009 r., kiedy przez ówczesnego ministra zdrowia, ś.p. prof. Zbigniewa Religę, opracowano plan założenia do projektu ustawy o społecznym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym. W 2015 r. z kolei ukończono prace nad projektem ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym, przygotowanym przez zespół ekspertów pod przewodnictwem senatora RP Mieczysława Augustyna. „Niestety obydwie inicjatywy nie zyskały poparcia politycznego, chociaż żaden rząd nie był w stanie opracować alternatywnej propozycji” – wskazano w piśmie.

– Apelujemy o powrót do prac nad obydwoma projektami ustaw. Ich połączenie oznaczałoby formę kompromisu politycznego, zapewniając jednocześnie stabilny mix finansowy. Byłoby też odpowiedzią na rosnące wyzwania demograficzne, o których nasze środowisko ciągle przypomina politykom – podkreśla Mariola Łodzińska, wiceprezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Sygnatariusze wyrazili zainteresowanie współpracą w kierunku wprowadzenia zmian systemowych w opiece długoterminowej, uwzględniając w szczególności kwestie mające na celu poprawę dostępności do tych świadczeń oraz organizacji ich udzielania.

– Najwyższy czas skończyć z krótkowzroczną polityką i urzędniczą obojętnością. Polki i Polacy potrzebują rzetelnej edukacji na temat starości, niesamodzielności i niepełnosprawności. Miarą poziomu cywilizacyjnego nowoczesnego państwa jest umiejętność systemowego zaopiekowania się najsłabszymi, dbając przy tym o publiczne finanse i satysfakcję zawodową osób, które zdecydowały się na pracę w opiece długoterminowej – podkreślają przedstawiciele sektora.

Źródło: NIPiP

PRZECZYTAJ POPRZEDNI TEKST Z CYKLU #ZAWÓDPIELĘGNIARKA: