Od 1 stycznia 2022 roku zmianie uległy wysokość i zasady przyznawania zasiłków chorobowych. Nowe przepisy oznaczają m.in. podwyższenie wymiaru świadczeń za czas pobytu w szpitalu i skrócenie okresu zasiłku po ustaniu ubezpieczenia. Sprawdź, jak wyglądają najnowsze regulacje prawne.
Zasiłek przyznawany niezależnie od opóźnień w opłacaniu składek
W przypadku dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego (dotyczącego m.in. osób prowadzących działalność gospodarczą) ubezpieczenie nie ustanie, jeśli nie opłaci się składek w terminie. Późniejsze uiszczenie płatności nie wymaga już też złożenia wniosku do ZUS.
Prawo do zasiłku mogą otrzymać osoby niezdolne do pracy w okresie, za który będą miały zaległości z tytułu składek w kwocie przekraczającej 1 proc. minimalnego wynagrodzenia. Po spłacie zadłużenia nabędą prawo do zasiłku. W przypadku nieuregulowania płatności w okresie 6 miesięcy od dnia powstania prawa do świadczenia, prawo to ulegnie jednak przedawnieniu.
Wyższy zasiłek chorobowy za czas pobytu w szpitalu
Zmianie uległy także przepisy dotyczące wysokości zasiłku za okres pobytu w szpitalu. Do tej pory wynosił 70 proc. podstawy wymiaru zasiłku. Podniesiono go do 80 proc.
Ponowne ustalanie podstawy wymiaru zasiłku
Do końca 2021 roku podstawę wymiaru zasiłku obliczało się na nowo, jeśli przerwa w pobieraniu zasiłków trwała co najmniej 3 miesiące. Obecnie podstawa wymiaru zasiłku jest ustalana ponownie, jeśli przerwa wynosi więcej niż jeden miesiąc kalendarzowy.
Nowe zasady dotyczące długości przyznawania zasiłku
Okres zasiłkowy, czyli czas, w którym można pobierać zasiłek chorobowy, to 182 dni. Wlicza się do niego nieprzerwane okresy niezdolności do pracy niezależnie, czy wynikły z tej samej przyczyny. Do końca 2021 roku w przypadku przerw w niezdolności do pracy, do okresu zasiłkowego wliczało się poprzednią niezdolność do pracy, jeśli była spowodowana tym samym schorzeniem, a przerwa nie przekraczała 60 dni. Obecnie nie ma znaczenia, jaka jest przyczyna niezdolności do pracy przed przerwą i po niej. Co więcej, do okresu zasiłkowego nie są wliczane okresy niezdolności do pracy przed przerwą liczącą więcej niż 60 dni, jeśli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła podczas ciąży.
Krótszy okres zasiłku po ustaniu ubezpieczenia
Skróceniu uległ okres zasiłku po ustaniu ubezpieczenia chorobowego – teraz wynosi 91 dni. Przepis nie obejmuje chorych na gruźlicę, niezdolnych do pracy w czasie ciąży lub wskutek poddania się badaniom lekarskim przewidzianych dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.
Po wykorzystaniu zasiłku chorobowego przez maksymalny okres osoba, która wciąż będzie niezdolna do pracy, ma możliwość ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne. Można otrzymywać je do 12 miesięcy, jeśli są przesłanki, że po leczeniu lub rehabilitacji odzyska się zdolność do pracy.
Źródło: zus.pl
Przeczytaj także: KIF: NFZ proponuje obniżenie wyceny fizjoterapii w obliczu wzrostu kosztów działalności i wysokiej inflacji
