Artykuł HIV w ciąży – objawy, diagnostyka i leczenie pochodzi z serwisu Evereth News.
]]>Zarażenie wirusem HIV jest niebezpieczne dla ciężarnych kobiet. W Polsce w latach 1985–2016 zarejestrowano około 220 takich zakażeń u dzieci, przy czym prawie wszystkie wynikały z nierozpoznania zakażenia u matki.
HIV to ludzki wirus upośledzenia odporności, który powoduje upośledzenie układu odpornościowego osoby zakażonej. Istnieją dwa typy wirusa: HIV-1 występujący w Europie, Ameryce i Azji, a także w Afryce, oraz HIV-2, który występuje endemicznie w zachodniej Afryce, spotkano się również z pojedynczymi przypadkami w Europie i Stanach Zjednoczonych. Nieleczony HIV przekształca się w AIDS i jest obecnie chorobą nieuleczalną.
Wirus HIV przenosi się trzema drogami:
HIV przebiega fazowo. Pierwsze stadium może przebiec bezobjawowo, co znacznie utrudnia wczesne wykrycie choroby.
Następnie występuje ostra choroba retrowirusowa, charakteryzująca się:
Kolejną fazą jest pełnoobjawowy AIDS, w tym okresie pojawiają się objawy, do których należą:
W tej fazie pojawiają się tzw. choroby wskaźnikowe, czyli niewystępujące u osób, u których nie wykryto wirusa HIV, należą do nich między innymi: gruźlica płuc lub rozsiana pozapłucna, zakażenia HSV, zespół wyczerpania spowodowany zakażeniem HIV, nowotwory wskazujące na AIDS, między innymi: mięsak Kaposiego, inwazyjny rak szyjki macicy.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia każda kobieta w ciąży powinna wykonać test na obecność wirusa HIV. W większości przypadków badanie wykonuje się dwukrotnie. Pierwsze należy przeprowadzić przed 10. tygodniem, a drugie między 33. a 37. tygodniem. W Polsce tylko 10% kobiet w ciąży jest badanych na obecność wirusa HIV.
U kobiet z dodatnim wynikiem należy przeprowadzić cesarskie cięcie w 38. tygodniu ciąży. Poród siłami natury wskazany jest u pacjentek, które były pod stałą kontrolą lekarza. Podczas porodu należy unikać inwazyjnych procedur, takich jak: amniotomii, stosowania elektrody bezpośredniej, pobierania pH ze skalpu płodu, nacięcia krocza, operacji kleszczowej oraz próżniociągu położniczego.
Kobietę ciężarną poddaje się terapii ARV. Jeśli to możliwe nie później niż na początku II trymestru ciąży. Leczenie przeciwretrowirusowe należy stosować zgodnie z aktualnymi zaleceniami.
Jak podaje Ministerstwo Zdrowia, transmisja wertykalna wirusa HIV w Europie wynosi 15–30%. Do zarażenia wirusem może dojść podczas trwania ciąży, porodu oraz podczas karmienia piersią.
Nowo narodzone dziecko należy jak najszybciej obmyć z krwi wodą i mydłem, następnie odessać wodę płodową z dróg oddechowych. Miejsca zabrudzone krwią dodatkowo przetrzeć 1% roztworem chloraminy.
Diagnostyka zakażenia u noworodka powinna być wykonana w ciągu 48 godzin od porodu poprzez oznaczenie RNA HIV w surowicy krwi metodą PCR. Badanie należy powtórzyć w 14. dniu życia, a następnie po 3 miesiącach. Przez pierwsze 6 tygodni życia należy podawać dziecku leki antyretrowirusowe.
Źródło: Rekomendacje Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie zapobiegania perinatalnej transmisji HIV z dnia 24. 10. 2008 r. file:///C:/Users/Anna/Downloads/46660-93534-1-PB%20(2).pdf (dostęp 16.02.2023), opiekaokoloporodowa.pl, orch10.pl, mp.pl, zdrowie.pap.pl, gov.pl, archiwum.mz.gov.pl
Artykuł HIV w ciąży – objawy, diagnostyka i leczenie pochodzi z serwisu Evereth News.
]]>