Badanie przeprowadzone przez brytyjskich naukowców wskazuje, że może istnieć związek pomiędzy zakażeniem koronawirusem a zaburzeniami słyszenia oraz nieprawidłowym funkcjonowaniem błędnika.

Zespół naukowców z University of Manchester oraz NIHR Manchester Biomedical Research Centre przeanalizował dane z 56 badań dotyczących zaburzeń słyszenia, w tym również utraty słuchu, do których doszło u pacjentów chorujących wcześniej na COVID-19. Wyniki analizy wskazują na możliwy związek pomiędzy zaburzeniami słuchu a zakażeniem koronawirusem. Publikacja ukazała się w czasopiśmie naukowym „International Journal of Audiology”.

Wirusy a zaburzenia słuchu

Analiza zebranych danych wykazała, że utrata słuchu wystąpiła u 7,6 proc. pacjentów po zakażeniu koronawirusem, szumy uszne dotyczyły 14,8 proc. pacjentów, natomiast zawroty głosy zgłosiło 7,2 proc. pacjentów. Autorzy analizy wskazują jednak, że dane pochodziły przede wszystkim z wypełnianych przez pacjentów kwestionariuszy oraz z dokumentacji medycznej dotyczącej objawów potencjalnie związanych z COVID-19. W celu uzyskania bardziej wiarygodnych wyników analizy należałoby poddać uczestników badania specjalistycznym testom słuchu.

Jak wskazuje prof. Kevin Munro, główny autor analizy oraz ekspert w dziedzinie audiologii z University of Manchester, istnieje pilna potrzeba szerszych badań nad związkiem pomiędzy COVID-19 a zaburzeniami słuchu:

– Konieczne są kliniczne i diagnostyczne badania, które pozwolą lepiej zrozumieć długofalowy wpływ COVID-19 na zmysł słuchu. Powszechnie wiadomo, że choroby powodowane przez wirusy, takie jak odra, świnka czy zapalenie opon mózgowych, mogą powodować utratę słuchu. Wciąż jednak niewiele wiadomo na temat wpływu wirusa SARS-CoV-2 na słuch.

Dalsze badania w toku

Prof. Kevin Munro prowadzi obecnie dalsze badania nad wpływem COVID-19 na narząd słuchu. Badania mają potrwać przez rok, a wykorzystane w nich dane będą pochodziły ze szpitali w Wielkiej Brytanii. Celem projektu badawczego jest ustalenie, jak często występują zaburzenia słuchu związane z COVID-19, jak bardzo są poważne i które części narządu słuchu mogą zostać uszkodzone w następstwie choroby.

W badaniach mają zostać uwzględnione czynniki takie jak styl życia, obecność chorób współistniejących oraz to, czy pacjent był poddawany intensywnej terapii.

Jak podsumowuje prof. Kevin Munro:

– W ciągu ostatnich kilku miesięcy otrzymałem wiele wiadomości od osób, które zgłaszały zaburzenia lub utratę słuchu po przejściu COVID-19. Jest to niepokojące, należy jednak zachować ostrożność w ocenie przyczyn, ponieważ wciąż nie mamy pewności, czy takie zaburzenia są bezpośrednio związane z COVID-19, czy też mają związek z innymi czynnikami, np. intensywną terapią.

Źródło: eurekalert.org

Przeczytaj także: Diagnostyka choroby Parkinsona na podstawie badania skóry

Artykuł COVID-19 może powodować zaburzenia słuchu? Tak wskazują badania pochodzi z serwisu Evereth News.

Jak podkreśla prezes Krajowej Izby Fizjoterapeutów dr hab. Maciej Krawczyk, powikłania po COVID-19 mogą być odczuwane przez ozdrowieńców na długo po przejściu choroby. Ekspert wyjaśnia, jakie problemy zdrowotne występują najczęściej oraz co zrobić, aby skutecznie z nimi walczyć.

Długotrwałe skutki COVID-19

Dr hab. Maciej Krawczyk wyjaśnia, że dolegliwości związane z COVID-19 mogą mieć charakter przewlekły i trwać nawet do 3 miesięcy po zakażeniu. Jak tłumaczy ekspert, najczęściej występującym powikłaniem choroby jest długotrwałe ogólne osłabienie organizmu. Ozdrowieńcy skarżą się na zmniejszenie siły mięśni oraz spadek wydolności. Występują u nich problemy z prostymi czynnościami takimi jak wejście po schodach, przejście piechotą krótkiego dystansu czy podniesienie niewielkiego ciężaru.

Wśród symptomów, które w wielu przypadkach utrzymują się przez wiele tygodni po chorobie, ekspert wymienia również duszności, dokuczliwy kaszel i inne objawy ze strony układu oddechowego.

Przewlekłe zaburzenia mogą również dotyczyć funkcji poznawczo-emocjonalnych. U osób, które przeszły COVID-19, występują trudności z koncentracją i logicznym myśleniem, zaburzenia mowy oraz pamięci i uwagi. Mogą się również pojawiać wahania nastroju. Z tego powodu ich zdolność do pracy oraz wydajność mogą być obniżone pomimo ustąpienia fizycznych objawów choroby.

Jak podkreśla dr hab. Maciej Krawczyk, z powodu ryzyka wystąpienia takich dolegliwości ważne jest, by ozdrowieńcy nie wracali do pracy zbyt szybko po chorobie. Dotyczy to szczególnie osób wykonujących zawody związane z dużą odpowiedzialnością, np. kierowców autobusów lub maszynistów w pociągach.

Poradnik rehabilitacji po koronawirusie

Aby ułatwić ozdrowieńcom powrót do pełnej sprawności, Krajowa Izba Fizjoterapeutów we współpracy ze Światową Organizacją Zdrowia przygotowała poradnik dotyczący samodzielnej rehabilitacji po COVID-19.

W poradniku znalazły się porady dotyczących najczęstszych powikłań COVID-19. Pacjenci dowiedzą się z niego, jak postępować w przypadku przewlekłych duszności oraz innych problemów oddechowych.

Poradnik zawiera również zalecenia dotyczące rehabilitacji ruchowej oraz ćwiczenia umysłowe mające wspierać pamięć i koncentrację. Poradnik można znaleźć na stronie internetowej Krajowej Izby Fizjoterapeutów.

Źródło: PAP, wydarzenia.interia.pl

Przeczytaj także: Badania: lek na depresję a zakażenie COVID-19

Artykuł Prezes KIF ostrzega: powikłania COVID-19 mogą utrzymywać się tygodniami. Jak sobie z nimi radzić? pochodzi z serwisu Evereth News.

Lekarze z Krakowa alarmują, że do szpitali trafia coraz więcej dzieci z zespołem pocovidowym, który może powodować poważne powikłania w sercu i płucach, a nawet prowadzić do śmierci. Dla dzieci w ciężkim stanie zaczyna brakować miejsc na oddziałach intensywnej terapii.

Groźne powikłania

Coraz więcej dzieci w Polsce w wyniku zakażenia koronawirusem zapada na pediatryczny wieloukładowy zespół zapalny (ang. pediatric inflammatory multisystem syndrome, PIMS). Jak informują media, tylko do jednego z krakowskich szpitali trafiło w ostatnim czasie 10 małych pacjentów z objawami zespołu pocovidowego.

Jak informują lekarze, PIMS może dawać zróżnicowane objawy. W początkowej fazie choroby u dzieci najczęściej stwierdza się wysoką gorączkę, która utrzymuje się powyżej 3 dni, biegunkę, wymioty i ogólne osłabienie. Ponadto pojawiają się objawy skórne w postaci wysypki i rumienia, zmiany w jamie ustnej oraz objawy w obrębie oczu takie jak zaczerwienienie oraz zapalenie spojówek. U dzieci mogą również wystąpić silny ból brzucha, bóle stawów i kręgosłupa oraz przeczulica bólowa. W dalszym przebiegu choroby może dojść do niewydolności krążenia, uszkodzenia płuc i serca, a nawet niewydolności wielonarządowej i zgonu.

Według lekarzy zespół pocovidowy może być w przypadku groźniejszy niż samo zakażenie koronawirusem.

Ukryta choroba

Zespół PIMS rozwija się w przeciągu 3-4 tygodni po zakażeniu koronawirusem. Lekarze zwracają uwagę, że wiele dzieci przechodzi zakażenie bezobjawowo, przez co zarówno rodzicom, jak i lekarzom trudniej jest powiązać niepokojące symptomy z zespołem PIMS. W wielu przypadkach na wczesnym etapie choroby PIMS jest błędnie diagnozowane jako zakażenia bakteryjne, sepsa, zatrucia pokarmowe lub zapalenie wyrostka robaczkowego. Dopiero kiedy stan dziecka ulega dalszemu pogorszeniu, stawiana jest prawidłowa diagnoza.

Konieczna szybka diagnoza

Jak podkreślają lekarze, w leczeniu PIMS kluczowa jest szybka diagnoza, która może zmniejszyć ryzyko poważnych i trwałych powikłań, takich jak np. tętniaki naczyń wieńcowych. Lekarze apelują, by w przypadku wystąpienia niepokojących objawów u dziecka niezwłocznie zgłaszać się do placówek ochrony zdrowia, gdzie może zostać wdrożona terapia immunoglobulinami i lekami sterydowymi.  

Lekarze zwracają uwagę, że ze względu na gwałtowną falę zachorowań na koronawirusa pacjentów z PIMS będzie przybywało. Problem stanowi brak odpowiedniej liczby miejsc na oddziałach intensywnej terapii. Dlatego, jak podkreślają lekarze, tym bardziej istotne jest, by diagnozować chorobę na jak najwcześniejszym etapie, zanim dojdzie do poważnego pogorszenia stanu dziecka.

Źródła: fakty.tvn24.pl, wydarzenia.interia.pl

Przeczytaj także: Rodzaje testów na koronawirusa

Problematyka szeroko pojętych zakażeń, w tym m.in. zakażenie SARS-CoV-2 będzie tematem przewodnim podczas największej w Polsce konferencji Forum Zakażeń ONLINE. To wirtualne spotkanie odbędzie się w dniach 2-4 grudnia 2020 r. Rejestracja trwa, dlatego serdecznie zachęcamy do wzięcia udziału w tym interdyscyplinarnym wydarzeniu.

Artykuł Zespół pocovidowy – dlaczego choruje na niego coraz więcej dzieci? pochodzi z serwisu Evereth News.

Naukowcy brytyjscy zebrali dane na temat pacjentów pediatrycznych, u których w następstwie zakażenia wirusem SARS-CoV-2 doszło do rozwoju wieloukładowego zespołu hiperzapalnego (MIS-C). Zbiorczy artykuł dotyczący objawów i przebiegu tej choroby opublikowano właśnie w czasopiśmie naukowym „Radiology”.

Nagły wzrost zachorowań

Przeprowadzone badania dotyczyły pacjentów pediatrycznych, którzy byli leczeni w londyńskim ośrodku Evelina London Children’s Hospital od połowy kwietnia do 9 maja. W tym czasie w szpitalu znacząco zwiększyła się liczba dzieci wykazujących symptomy wieloukładowego zespołu hiperzapalnego. Zarówno objawy kliniczne, wśród których odnotowano między innymi gorączkę, bóle głowy, ból brzucha, wysypkę oraz zapalenie spojówek, jak i wyniki badań laboratoryjnych wskazywały na podobieństwo do choroby Kawasaki, jednak w przypadku MIS-C przebieg choroby był ostrzejszy.

Szerokie spektrum badań

Naukowcy z Evelina London Children’s Hospital przeprowadzili retrospektywną analizę danych klinicznych, laboratoryjnych i obrazowych dotyczących pierwszych 35 pacjentów szpitala, którzy nie ukończyli 17. roku życia i wykazywali objawy pozwalające na zdiagnozowanie wieloukładowego zespołu hiperzapalnego. Wśród pacjentów, których dane podlegały analizie, znalazło się 27 chłopców i 8 dziewczynek. Mediana wieku pacjentów wynosiła 11 lat.

Najczęstsze objawy kliniczne

Jak wykazano w badaniach, najczęstszym objawem klinicznym wieloukładowego zespołu hiperzapalnego okazała się gorączka, którą stwierdzono u 33 pacjentów (94 proc. przypadków). Częste były także symptomy ze strony układu pokarmowego (ból brzucha, wymioty, biegunka), które zanotowano w 86 proc. przypadków (30 pacjentów). Wysypka wystąpiła u 13 dzieci (37 proc. przypadków), natomiast zapalenie spojówek u 9 pacjentów (26 proc. przypadków).

Ponadto w 69 proc. przypadków (24 pacjentów) stan kliniczny był na tyle poważny, że leczenie odbywało się w ramach oddziału intensywnej opieki. W tej grupie pacjentów 20 proc. (7 przypadków) wymagało wentylacji mechanicznej, natomiast 57 proc. (20 przypadków) wsparcia inotropowego.

Badania laboratoryjne i obrazowe

U wszystkich dzieci w badanej grupie w badaniach laboratoryjnych stwierdzono zaburzenia ilości białych krwinek.

W zakresie badań obrazowych retrospektywna analiza danych pozwoliła wykazać powtarzalność symptomów takich jak stan zapalny w obrębie dróg oddechowych, szybko postępujący obrzęk płuc, tętniaki tętnic wieńcowych, a także rozległe zmiany zapalne w obrębie dołu biodrowego prawego.

Badania tomograficzne klatki piersiowej wykazywało najczęściej płyn w płucach, zapadnięcie płuc z wysiękiem opłucnowym, a także nagromadzenie płynu w zewnętrznych błonach płuc. W badaniach ultrasonograficznych jamy brzusznej w badanej grupie pacjentów notowano natomiast zmiany zapalne w obrębie dołu biodrowego prawego, włóknienie tłuszczu krezkowego, limfadenopatię i zgrubienie ściany jelita, a także występowanie płynu w obrębie miednicy.

Konieczne dalsze badania

Jak wskazują autorzy badania, kolejne analizy dotyczące tej jednostki chorobowej powinny obejmować większe grupy pacjentów, najlepiej z uwzględnieniem wieloośrodkowych baz danych. Konieczna jest dalsza analiza pozyskanych danych radiologicznych oraz przebiegu klinicznego wieloukładowego zespołu hiperzapalnego u pacjentów pediatrycznych.

Źródło: https://www.eurekalert.org/

Przeczytaj także: Wykrycie guza mózgu dzięki analizie krwi

Artykuł Choroba zapalna u dzieci po przebyciu COVID-19 – nowe badania pochodzi z serwisu Evereth News.