Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach zakupiło cztery roboty, które będą wykorzystywane do rehabilitacji dzieci. Sprzęt ułatwi również diagnostykę najmłodszych pacjentów z problemami neurologicznymi.

Bieżnia do analizy ruchu

Placówka zakupiła bieżnię do analizy ruchu, która umożliwi obserwację chodu u młodych pacjentów. Oprogramowanie pozwoli na dokładną analizę odciążenia strony ciała i długość kroków. Podczas ćwiczeń mały pacjent może  korzystać z gier komputerowych.

– Urządzenie pozwala zaplanować proces rehabilitacji i ocenić, jaki efekt przynoszą ćwiczenia pacjentów z fizjoterapeutami. To dla dzieci jest pokonywanie przeszkód, a łatwiej jest je pokonywać, omijając wirtualne przeszkody, czy patrząc na las w telewizorze. Dziecko, widząc przeszkody na ekranie, stara się ułożyć stopę tak, jak jest rzucana specjalnym projektorem stópka na bieżnię – powiedziała Krystyna Stańczyk, lekarz rehabilitacji medycznej i kierowniczka oddziału rehabilitacji neurologicznej GCZD.

Placówka zakupiła również mobilny sprzęt, który wykorzystywany jest do rehabilitacji górnych partii ciała w szczególności rehabilitacji neurologicznej rąk.

– To jest gra komputerowa, ale z innym rodzajem kontroli. Tutaj pacjent musi wykonywać ćwiczenia własną ręką i ćwiczyć precyzję ruchu – powiedział fizjoterapeuta Maciej Chawierski.

Specjalista dodał również, że powtarzające się ćwiczenia i trening powoduje zmianę synaps komórek mózgowych.

Terapia sprężonym powietrzem

Placówka zakupiła również maszynę, która do rehabilitacji wykorzystuje sprężone powietrze. Wibracje, które wytwarzane są poprzez powietrze, wpływają korzystnie na proces rehabilitacji. Przede wszystkim redukują spastyczność, poprawiają kontrolę motoryczną, zwiększają elastyczność mięśni, zmniejszają zmęczenie mięśniowe oraz wspomagają układ naczyniowy, działają również przeciwbólowo.

– Ostatnim zakupionym robotem jest pionizator. Jest bardzo zaawansowany technicznie przez to, że jest połączony z komputerem. Ma dodatkową funkcję kroczenia. Pacjenta najpierw bezpiecznie upinamy, podnosimy do pozycji pionowej i jesteśmy w stanie uruchomić funkcję kroczenia kończyn dolnych – wyjaśnił ekspert.

Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka im. Jana Pawła II jest jednym z największych szpitali dziecięcych. Rocznie placówka przyjmuje 17 tys. pacjentów na oddziały, udziela 60 tys. specjalistycznych porad ambulatoryjnych i 35 tys. świadczeń w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym.

Wartość urządzeń to 1 mln złotych, środki pochodzą z Narodowego Funduszu Zdrowia.

Źródło: rynekzdrowia.pl

Artykuł Katowice: nowoczesne roboty wykorzystywane do rehabilitacji dzieci pochodzi z serwisu Evereth News.

Jak ustaliła Najwyższa Izba Kontroli, prawie połowa pacjentów po przebyciu COVID-19 nie skorzystała ze skierowania na rehabilitację. Sytuacja wynika z faktu, że dostęp do tego świadczenia był bardzo ograniczony.

Rehabilitacja pocovidowa

Na rehabilitację pocovidową przeznaczono ok. 134 mln zł, jednak środki nie zostały w pełni wykorzystane. Jak ustaliła kontrola Izby, dużym problemem była organizacja udzielania świadczeń. Izba doszła do wniosku, że program uruchomiono bez zbadania potrzeb pacjentów oraz możliwości szpitali, uzdrowisk czy przychodni. W wyniku kontroli ujawniono, że były województwa bez dostępu do rehabilitacji pocovidowej. Pacjenci, którzy otrzymali pomoc, średnio czekali na nią od 41 do 63 dni. Najdłuższy czas oczekiwania wyniósł ponad pół roku.

Jak ustaliła kontrola NIK, w latach 2021-2022 dostępność do rehabilitacji pocovidowej była nierówna. Najtrudniejsza sytuacja była w województwie śląskim, gdzie na 36 powiatów w 18 nie było dostępu do rehabilitacji pocovidowej, a w 2022 r. w 17.

Powikłania po COVID-19

Jak pokazują statystyki, prawie 1/3 pacjentów zmaga się z powikłaniami po przejściu COVID-19. Do najpoważniejszych należą: trudności z oddychaniem, uszkodzenie mięśnia sercowego czy zakrzepy zagrażające życiu.

We wrześniu 2020 r. Ministerstwo Zdrowia uruchomiło pierwszy program obejmujący rehabilitację pocovidową. W kwietniu 2021 r. rosło zapotrzebowanie na rehabilitację, więc Narodowy Fundusz Zdrowia wraz z Funduszem Przeciwdziałania COVID-19 uruchomili dwa kolejne programy:

• rehabilitacji pocovidowej, którego celem była poprawa sprawności oddechowej, wydolności wysiłkowej i krążeniowej, siły mięśniowej i ogólnej sprawności fizycznej oraz wsparcia zdrowia psychicznego pacjentów;
• fizjoterapii pocovidowej, którego celem było wspomaganie pełnego powrotu pacjentów do zdrowia i aktywności (w tym zawodowej) – poprawa tolerancji wysiłku fizycznego, zmniejszenie natężenia objawów związanych z przebyciem COVID- 19, edukacja „ozdrowieńców” w zakresie samodzielnego radzenia sobie z objawami pocovidowymi.

W marcu 2022 r. Ministerstwo Zdrowia zakończyło programy rehabilitacyjne. Tym samym dało świadczeniodawcom niecałe 3 miesiące na zrealizowanie wstawionych skierowań. Warto również zaznaczyć, że w tym czasie w placówkach szpitalnych przebywało jeszcze ponad 4 tys. chorych. Jak pokazują dane, zrealizowano jedynie 44% wydanych skierowań.

Brak kontroli

Nierównomierny dostęp do rehabilitacji wynikał z faktu, że przede wszystkim realizacja programów nie została dopasowana do realnych potrzeb pacjentów. Przystąpienie do programów związane było z koniecznością spełnienia wysokich wymagań stawianych przez Fundusz. Kontrola NIK wykazała również, że wystąpiły nieprawidłowości związane z kwalifikowaniem pacjentów do leczenia. U 5 z 10 świadczeniodawców stwierdzono, że w połowie placówek była niekompletna dokumentacja. 

Kontrola przeprowadzona przez NIK pokazała także, że w latach 2021-2022 Departament Kontroli NFZ, ani żaden z pięciu badanych oddziałów Funduszu, nie prowadziły kontroli dotyczących udzielania świadczeń rehabilitacji pocovidowej. W związku z wynikami kontroli, NIK skierowała wnioski do prezesa NFZ. Po pierwsze przeprowadzenie weryfikacji naliczania i wypłacania środków wydatkowanych na świadczenia udzielone w ramach programów. Po drugie NIK wystąpił z wnioskiem o rozważenie wprowadzenia nowego produktu rozliczeniowego.

Źródło: pulsmedycyny.pl

Artykuł Z rehabilitacji pocovidowej nie skorzystali wszyscy pacjenci pochodzi z serwisu Evereth News.

Od 1 kwietnia wejdzie w życie nowelizacja zasad dotyczących rehabilitacji domowej, jak również ambulatoryjnej. Jednak nowe zasady spotkały się z negatywną oceną fizjoterapeutów, którzy uważają, że nowelizacja utrudni dostęp do rehabilitacji dla pacjentów.

Nowe przepisy dotyczą przede wszystkim zawierania i realizacji umów na rehabilitację leczniczą. Zmiany obejmują rehabilitację ambulatoryjną i domową. Do Narodowego Funduszu Zdrowia wpłynęły 22 opinie, w ramach których zgłoszono 53 uwagi.

Jakie poprawki wprowadzono do nowelizacji?

NFZ po analizie i konsultacji wprowadza poprawki w nowelizacji, między innymi:

– doprecyzowano brzmienie dodawanego § 6 ust. 3 oraz § 9 ust. 3,

– uwzględniono uwagi dotyczące dodania w załączniku 1n produktów rozliczeniowych do rozliczenia porad lekarskich domowych w ramach zakresu fizjoterapii ambulatoryjnej,

– uwzględniono również proponowany przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów termin wejścia w życie przepisów (tzw. vacatio legis), umożliwiając świadczeniodawcom dostosowanie działalności do warunków określonych zmienionymi przepisami. Dlatego też, zgodnie z § 2, przepisy zarządzenia wejdą w życie z dniem 1 kwietnia 2023 r.

„Jesteśmy głęboko zaniepokojeni takim stanem rzeczy…”

Krajowa Izba Fizjoterapeutów (KIF) zgłasza wątpliwości dotyczące nowelizacji przepisów. Zdaniem specjalistów zmiany, które zostaną wprowadzone, będą miały negatywny wpływ na dostęp do pomocy rehabilitacyjnej.

– Wprowadzony w tym zarządzeniu zapis, zmusza placówki dotychczas wykonujące fizjoterapię domową w ramach podpisanych umów na udzielanie świadczeń w warunkach ambulatoryjnych i bezpośrednio wpłynie na ograniczenie dostępności do zabiegów, ze względu na zwiększenie wymogów w zakresie zatrudnienia. W efekcie spowoduje to pozostawienie licznej grupy pacjentów bez możliwości skorzystania ze świadczeń w warunkach domowych – alarmowała KIF.

Jak można przeczytać na stronie Izby, fizjoterapeuci są zaniepokojeni tym, jakie decyzje zostały podjęte, m.in. tę „nakazującą” podmiotom, udzielającym świadczeń domowych w ramach umów na fizjoterapię ambulatoryjną, spełnianie wymogów określonych dla fizjoterapii domowej od 1 kwietnia 2023 roku.

– Jesteśmy głęboko zaniepokojeni takim stanem rzeczy i mamy nadzieję, że szybko i wspólnie znajdziemy wyjście z tej niezwykle brzemiennej w skutki dla naszych pacjentów sytuacji – informuje KIF.

W związku z licznymi wątpliwościami Prezydium Krajowej Rady Fizjoterapeutów zaproponowało pilne spotkanie z prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia –Filipem Nowakiem, by razem wypracowywać optymalne rozwiązania dla pacjentów i fizjoterapeutów.

Źródło: kif.info.pl, rynekzdrowia.pl

Artykuł Od 1 kwietnia zmieniają się zasady rehabilitacji domowej i ambulatoryjnej pochodzi z serwisu Evereth News.

Nowy oddział przy Zygmunta Starego 20 w Gliwicach będzie przeznaczony dla pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego do czternastu dni od wypisu ze szpitala z oddziału kardiologicznego. „Naszym zadaniem będzie jak najlepsze „przywrócenie” chorych do stanu wydolności i jakości życia sprzed tego incydentu” – wyjaśnia Przemysław Gliklich, prezes Szpitala Miejskiego nr 4 w Gliwicach.

Jak dodał Przemysław Glikich, na oddziale są 24 łóżka, nowoczesna sala ćwiczeń, a pacjenci będą trafiać do nowej jednostki poprzez koordynatora programu KOS-zawał, czyli w ramach kompleksowej opieki specjalistycznej dla osób po przebytym zawale serca.

Zmotywować pacjenta do działania i zmiany nawyków

– Zaczniemy od ustalenia planu leczenia na bazie dotychczasowej dokumentacji medycznej i stanu pacjenta, który może korzystać z takiej rehabilitacji kardiologicznej przez maksymalnie trzydzieści pięć dni. Poza standardowym postępowaniem: wysiłkiem fizycznym, edukacją zdrowotną, psychoterapią mamy też do zaoferowania zajęcia jogi oraz tai chi jako jedyny ośrodek szpitalnej rehabilitacji kardiologicznej w Polsce – podkreśla dr Adam Staroń, ordynator oddziału rehabilitacji kardiologicznej w Szpitalu Miejskim nr 4 w Gliwicach. – Naszym marzeniem było stworzenie przyjaznego, pozytywnego miejsca i takiego zespołu specjalistów, którzy będą w stanie różnymi ścieżkami motywować pacjenta do działania, do zmiany nawyków, do podjęcia walki o swoje zdrowie. Mam nadzieję, że to marzenie właśnie zaczyna się spełniać – dodaje.

Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna to szereg działań medycznych stosowanych u pacjentów po incydentach kardiologicznych, którzy już w ciągu kilku dni po wypisie ze szpitala mogą rozpocząć pracę z ekspertami wspierającymi ich w powrocie do sprawności po zawale serca i w stosowaniu nowych zaleceń. Jest to postępowanie konieczne do usunięcia lub zmniejszenia przyczyn leżących u podłoża choroby. Wczesna rehabilitacja kardiologiczna w ramach NFZ stwarza warunki do powrotu do prawidłowego funkcjonowania pacjentowi, który przeszedł zawał mięśnia sercowego.

Źródło: materiał prasowy

Artykuł Joga i tai chi w rehabilitacji kardiologicznej. W gliwickim szpitalu powstał nowy oddział pochodzi z serwisu Evereth News.

„Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna to działanie, które wymaga współpracy wielu specjalistów, dlatego że kompleksowo pracujemy z pacjentem, działamy na różnych etapach i w różnych dziedzinach związanych z chorobami układu sercowo-naczyniowego”- podkreśliła w rozmowie z portalem EverethNews.pl prof. Małgorzata Kurpesa.

Prof. dr hab. n. med. Małgorzata Kurpesa, ordynator Oddziału Rehabilitacji Kardiologicznej w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. Biegańskiego w Łodzi, Przewodnicząca Komitetu Naukowego 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku, w rozmowie z naszym portalem zaznaczyła, że w proces rehabilitacji kardiologicznej zaangażowani są przedstawiciele różnych zawodów medycznych. Sukces osiągalny jest więc dzięki współpracy m.in. lekarzy kardiologów, lekarzy chorób wewnętrznych, fizjoterapeutów, dietetyków czy psychologów.

Prof. Małgorzata Kurpesa opowiedziała również m.in. o prewencji chorób serca, roli aktywności fizycznej w procesie rehabilitacji kardiologicznej, a także programie KOS-zawał i jego wpływie na rozwój rehabilitacji kardiologicznej. Serdecznie zapraszamy do obejrzenia całego wywiadu:

W dniach 11-13 maja 2023 r. w Hotelu Stok w Wiśle odbędzie się wyjątkowe spotkanie specjalistów z całej Polski – 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Wydarzenie przeznaczone jest dla lekarzy kardiologów, specjalistów rehabilitacji medycznej oraz innych specjalności, którzy w swojej codziennej praktyce zajmują się rehabilitacją i fizjologią wysiłku, ale także dla fizjoterapeutów, pielęgniarek, techników i przedstawicieli innych zawodów medycznych, zainteresowanych tematyką spotkania. Mile widziani będą również studenci wszystkich kierunków medycznych.

Zarejestruj się na 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku!

Artykuł Rehabilitacja kardiologiczna jest skuteczna i daje dobre wyniki dzięki współpracy wielu specjalistów [WYWIAD] pochodzi z serwisu Evereth News.

Aż 79 proc. Polaków ufa fizjoterapeutom, a zawód ten jest na drugim miejscu pod względem zaufania zaraz po ratownikach medycznych i tuż przed diagnostami laboratoryjnymi – wynika z badania przeprowadzonego przez Kantar. Wyniki badania zaprezentowała Krajowa Izba Fizjoterapeutów (KIF).

Fizjoterapia pozwala szybciej wrócić do sprawności

Badanie przeprowadzono w dniach 10-15 listopada 2022 r. na reprezentatywnej próbie ogólnopolskiej liczącej ponad 1000 osób powyżej 16. roku życia. Jak wynika z badań, fizjoterapeuta stał się zawodem, który staje się bardziej rozpoznawany przez społeczeństwo – aż 48 proc. badanych spontanicznie używa poprawnej nazwy tego zawodu medycznego. Fizjoterapeuci najbardziej rozpoznawalni są wśród osób młodych, wykształconych, dobrze zarabiających oraz korzystających z internetu.

Ponadto, jak pokazało badanie, aż 79 proc. Polaków ufa fizjoterapeutom, a 71 proc. deklaruje, że korzystało z zabiegów fizjoterapeuty osobiście lub korzystał ktoś z bliskich. To wynik o 20 punktów procentowych wyższy w stosunku do badania z roku poprzedniego (2021). Najczęściej z usług fizjoterapeuty korzystają osoby w wieku powyżej 55 lat z wyższym wykształceniem i mieszkające w dużych miastach (powyżej 500 tys. mieszkańców).

– Co ciekawe, pacjenci najczęściej korzystają z leczenia ruchem – czyli z gimnastyki, ćwiczeń, treningów. To budujące, bo z tego wynika, że Polacy odkryli, że fizjoterapia pozwala im szybciej wrócić do sprawności i sami chcą w tym kierunku coś też robić. Współpracują z fizjoterapeutą, wkładając w to również swój duży wysiłek. To dowód na to, że polskie społeczeństwo jest coraz bardziej aktywne – mówi Tomasz Dybek, prezes KIF.

Jak zwróciła uwagę Anna Gołębicka, ekonomista, ekspert komunikacji i zarządzania, nie wszyscy pacjenci korzystają z fizjoterapii refundowanej. Tylko 38 proc. społeczeństwa korzysta z takich zabiegów.

– Zależy nam, by było ich zdecydowanie więcej.  To zarówno dla funduszu zdrowia, jak i dla państwa same korzyści – pacjenci wtedy szybciej wracają do sprawności fizycznej, krócej przebywają na zwolnieniach lekarskich – dodała ekspertka.

Fizjoterapeuci to najmłodsza grupa zawodowa wśród zawodów medycznych

Jak podaje KIF – w Polsce jest 75 243 zarejestrowanych fizjoterapeutów, z czego aż 55 590, czyli 74 proc. to kobiety, a 26 proc. to mężczyźni. Średnia wieku fizjoterapeuty wynosi 38 lat, a więc to najmłodsza grupa zawodowa wśród zawodów medycznych.

– Jesteśmy bardzo aktywni, stale podnosimy nasze kompetencje i dbamy o sprawność osób z różnymi problemami zdrowotnymi, właściwie na każdym etapie ich życia – od noworodka aż po późną starość – podkreśla Weronika Krzepkowska, starszy specjalista ds. współpracy międzynarodowej.

Obecnie najwięcej fizjoterapeutów pracuje w województwie mazowieckim (10 597), śląskim (8 578), małopolskim (8 045), natomiast najmniej – w województwie lubuskim (1 410) i podlaskim (1 803). Zdecydowana większość fizjoterapeutów skończyła studia magisterskie (54 771), natomiast 12 210 posiada licencjat, a 8 262 to technicy.

KIF rozwija kompetencje zawodowe fizjoterapeutów

Krajowa Izba Fizjoterapeutów wystartowała z programem edukacyjnym, który zwiększa kompetencje polskich fizjoterapeutów – „FIZJO-LEARNING – większe kompetencje fizjoterapeutów w pracy z pacjentem chorującym na choroby zakaźne, w tym COVID-19”. W ramach projektu zrealizowane zostaną 853 szkolenia z różnych dziedzin: ortopedii, kardiologii, pulmonologii, neurologii, uroginekologii, onkologii czy pediatrii.

Program jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Jego celem jest podniesienie poziomu kompetencji fizjoterapeutów z całej Polski w zakresie prowadzenia fizjoterapii u pacjentów chorujących na choroby zakaźne, a także rehabilitacji pochorobowej oraz fizjoprofilaktyki.

– Każde szkolenie kończy się egzaminem i certyfikatem, co jest bardzo istotne zarówno dla samych fizjoterapeutów, ale i dla ich pracodawców, a co za tym idzie, pośrednio również dla pacjentów, którzy będą korzystać z efektów tych szkoleń i umiejętności fizjoterapeutów – wskazuje Rafał Trąbka – wiceprezes KIF. – Chcemy dotrzeć do około 20 tys. fizjoterapeutów. Zakładamy, że będzie to znacząca grupa, która w perspektywie czasu, będzie mocno oddziaływała na zdrowie pacjentów w naszym kraju. Każda inwestycja w wiedzę i kompetencje medyka to także inwestycja w pacjenta – dodaje.

W ramach projektu fizjoterapeuci mogą skorzystać z bezpłatnej platformy edukacyjnej FIZJA, w której znajdą szkolenia online (docelowo będzie ich 60), a także z bezpłatnych szkoleń stacjonarnych, organizowanych na terenie całej Polski (ruszyły od stycznia 2023 r.). Na szkolenia mogą zapisywać się fizjoterapeuci z całej Polski, bez względu na formę i miejsce zatrudnienia.

Zgłoszenia na szkolenia przyjmowane są drogą online za pośrednictwem platformy e-learningowej. Ze szkoleń online uczestnik może skorzystać w ciągu 20 tygodni od momentu podpisania umowy bez żadnych ograniczeń. W tym czasie może również skorzystać z maksymalnie 5 wybranych szkoleń stacjonarnych.

– Jedynym obowiązkowym szkoleniem, przez które musi przejść każda osoba rejestrująca się na platformę, jest przejście przez szkolenie z zakresu COVID-19. Potem fizjoterapeuta ma już dostęp do wszystkich szkoleń online oraz rekrutacji na szkolenia stacjonarne – powiedziała Patrycja Bartnicka–Kamać – Kierownik Działu Szkoleń.

Źródło: KIF

Artykuł Zawód fizjoterapeuty cieszy się coraz większym zaufaniem Polaków pochodzi z serwisu Evereth News.

Już w maju w Hotelu Stok w Wiśle odbędzie się interdyscyplinarne spotkanie specjalistów z całej Polski – 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku. W programie merytorycznym uwzględniono aż 20 przeróżnych sesji, niemal 100 wykładów, panele dyskusyjne, warsztaty i sesje przypadków klinicznych. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z programem merytorycznym.

26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (Wisła, 11-13 maja) to coroczne spotkanie specjalistów, zajmujących się rehabilitacją kardiologiczną, prewencją chorób układu krążenia i innymi formami aktywności fizycznej, która ma prowadzić do poprawy stanu naszego zdrowia. Trzydniowa konferencja przeznaczona jest dla lekarzy kardiologów, specjalistów rehabilitacji medycznej oraz innych specjalności, którzy w swojej codziennej praktyce zajmują się rehabilitacją i fizjologią wysiłku, ale także dla fizjoterapeutów, pielęgniarek, techników i przedstawicieli innych zawodów medycznych, zainteresowanych tematyką spotkania. Mile widziani będą również studenci wszystkich kierunków medycznych. Serdecznie zapraszamy do rejestracji na stronie konferencji: rehabilitacja2023ptk.pl.

Sprawdź program merytoryczny!

Jaka jest tematyka konferencji?

Jak podkreśliła dr n. med. Agnieszka Mawlichanów, Przewodnicząca Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku (SRKiFW) PTK, w programie naukowym konferencji znajdują się liczne sesje naukowe, warsztaty praktyczne przygotowane przez SRKiFW oraz zaprzyjaźnione sekcje i asocjacje PTK. Zaplanowano również sesję prac oryginalnych i przypadków klinicznych. Wśród tematów przewodnich konferencji znajdują się:

• rehabilitacja w dobie pandemii i po pandemii COVID-19;
• telerehebilitacja i rehabilitacja hybrydowa;
• rehabilitacja kardiologiczna w specyficznych grupach pacjentów;
• programy KOS-zawał i KONS;
• nowe standardy ESC, PTK  i SRKiFW;
• testy wysiłkowe i testy spiroergometryczne;
• monitorowanie wysiłku fizycznego;
• prewencja pierwotna i wtórna chorób sercowo-naczyniowych;
• farmakoterapia pacjentów rehabilitowanych kardiologicznie i nie tylko;
• sport i aktywność sportowa w kardiologii;
• czynniki ryzyka chorób układu krążenia.

11 maja – aktywność sportowa i rehabilitacja kardiologiczna

Pierwszy dzień konferencji w czwartek, 11 maja, rozpoczniemy od sesji przypadków klinicznych Klubu 30 pod hasłem „Jak, kiedy i czy w ogóle? Aktywność sportowa u pacjenta”, a jednocześnie na drugiej sali wykładowej zajmiemy się kwestią rehabilitacji (w tym hybrydowej) w niewydolności serca.

W czwartek uczestnicy będą mieli również okazję wysłuchania sesji Sekcji Kardiologii Sportowej PTK na temat aktywności fizycznej w różnych patologiach układu sercowo-naczyniowego. Z kolei podczas sesji Asocjacji Niewydolności Serca PTK porozmawiamy na temat wyzwań w terapii i diagnostyce zaawansowanej niewydolności serca, a w trakcie sesji Asocjacji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny PTK pochylimy się nad kwestią wysiłku fizycznego i arytmii w świetle niedawno opublikowanych dokumentów Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

Interesujące tematy wykładów pierwszego dnia konferencji to również: alternatywne formy treningu w rehabilitacji kardiologicznej, opieka koordynowana w kardiologii, optymalizacja leczenia farmakologicznego u pacjentów z niewydolnością serca.

Na koniec pierwszego dnia konferencji odbędzie się Otwarcie Sympozjum, a także walne zgromadzenie członków SRKiFW.

12 maja – pacjent, którego na długo zapamiętam

Drugi dzień konferencji rozpoczniemy o godzinie 10:30 sesją seSekcji Pielęgniarstwa Kardiologicznego i Pokrewnych Zawodów Medycznych pod hasłem „Dlaczego niektórzy pacjenci nie mają postępów w rehabilitacji?”. Eksperci na drugiej sali wykładowej będą z kolei poruszać kwestię praktycznych aspektów rehabilitacji kardiologicznej. Ponadto równocześnie będą odbywać się warsztaty ergospirometryczne, EKG i na temat regulacji autonomicznej w rehabilitacji.

W piątek uczestnicy będą mogli uczestniczyć w sesjach poruszających następującą tematykę: zalecenia aktywności fizycznej dla osób z wybranymi chorobami przewlekłymi, niewydolność serca w rehabilitacji kardiologicznej, sedentary behaviour. Podczas drugiego dnia konferencji warto również zwrócić uwagę na sesję prac oryginalnych i kazuistycznych, a także wymianę doświadczeń pomiędzy specjalistami podczas sesji pt. „Mój pacjent z rehabilitacji kardiologicznej, którego na długo zapamiętam”.

13 maja – rehabilitacja w kardiochirurgii

13 maja w sobotę pochylimy się m.in. nad kwestią rehabilitacji w kardiochirurgii, podczas tej sesji eksperci powiedzą m.in. o prehabilitacji i wczesnej rehabilitacji, opiece pielęgniarskiej i współpracy z fizjoterapeutą na oddziale pooperacyjnym, opiece psychologicznej przed zabiegiem i w okresie pooperacyjnym, a także o powikłaniach po zabiegach kardiochirurgicznych. Będziemy mieli również okazję, by posłuchać o realizacji europejskich wytycznych w polskich warunkach w odniesieniu do leczenia przeciwkrzepliwego w wybranych sytuacjach klinicznych.

Na koniec ostatniego dnia konferencji organizatorzy zaplanowali sesję Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej oraz sesje: Sekcji Farmakoterapii Sercowo-Naczyniowej PTK, Sekcji Prewencji i Epidemiologii PTK.

Sprawdź program merytoryczny!

Zarejestruj się na 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku!

Źródło: rehabilitacja2023ptk.pl

Artykuł Sprawdź program merytoryczny 26. Sympozjum Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku! pochodzi z serwisu Evereth News.

Dolegliwość trzaskającego palca może dotyczyć każdej osoby, niezależnie od wieku. Uszkodzenie najczęściej powstaje na skutek mechanicznego urazu. Sprawdź, jakie są metody leczenia i objawy trzaskającego palca.

Palec trzaskający charakteryzuje się występowaniem trudności ze zginaniem i prostowaniem palca/palców u rąk, najczęściej kciuka, palca serdecznego, wskazującego i małego. Dolegliwość ta rzadko dotyczy stóp. Istotą tej choroby jest stan zapalny w więzadle obrączkowym ścięgna mięśni zginaczy palca ręki, na wysokości stawu śródręczno-palcowego.

Trzaskające palce uważane są za chorobę zawodową u osób, które wykonują powtarzalnie, ciągle takie same ruchy.

Przyczyny trzaskającego palca

Schorzenie to może być spowodowane wadą wrodzoną, która ogranicza elastyczność ścięgien w palcach. Na tą chorobę ma wpływ długotrwałe napięcie mięśniowe. Przyczyną palca trzaskającego mogą być również zwłóknienia, zwapnienia, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby układowe, np. łuszczyca lub toczeń, blizny pooperacyjne, przebyte złamania w okolicy śródręcza i paliczków.

Jakie są objawy trzaskającego palca?

Pierwsze objawy trzaskającego palca to ból i zmniejszona ruchliwość palców. Utrudnia to codzienne funkcjonowanie i wykonywanie precyzyjnych ruchów. Bardzo charakterystyczne dla tego schorzenia jest także przeskakiwanie lub klikanie podczas ruchu prostowania i zginania między paliczkami palców. Może występować także obrzęk lub zgrubienie w miejscu zapalenia, czemu  towarzyszy nieprzyjemne uczucie zesztywnienia palca. Skóra może być zaczerwieniona. W przypadku zaawansowanego stanu może dojść do przykurczu. Bardzo często pacjenci rano nie są w stanie wyprostować palca i muszą robić to drugą ręką. Najgroźniejszym powikłaniem nieleczonego schorzenia może być utracenie całkowitej możliwości chwytania.

W przypadku wystąpienia objawów należy zgłosić się do ortopedy.

Rozpoznanie i leczenie trzaskającego palca

Diagnostyka trzaskającego palca polega na przeprowadzeniu przez ortopedę dokładnego badania klinicznego. Zakres takiego badania obejmuje: USG ścięgien, mięśni i pochewek ścięgnistych, które uwidaczniają stopień zaawansowania zapalenia, a także jakość ruchu ścięgna względem pochewki. Bardzo często zlecane są także badania krwi.

Lekarz podczas wizyty bada palce w kierunku ruchomości, a także sprawdza, w którym momencie przy zgięciu występuje ból.

Leczenie trzaskającego palca może odbywać się dwutorowo: zachowawczo lub operacyjnie. Wszystko zależy od tego jak zaawansowana jest choroba i kiedy została wykryta. Decyzję o dalszym leczeniu podejmuje lekarz na podstawie wcześniej wykonanych badań.

Rehabilitacja może być formą leczenia zachowawczego. Taka forma polega głównie na wykonywaniu:

• zabiegów fizykoterapeutycznych, m.in. laseroterapii, ciepłolecznictwa magnetoterapii czy krioterapii;
• kinezyterapii (ćwiczenia czynne i czynno-bierne w obrębie stawów międzypaliczkowych, śródręczno-paliczkowych i nadgarstka, a także ćwiczenia rozciągające);
• drenażu limfatycznego w przypadku obecności obrzęku.

Leczenie operacyjne trzaskającego palca polega na wykonaniu małego nacięcia po stronie dłoniowej. Zabieg najczęściej przeprowadzany jest w miejscowym znieczuleniu. Palec powinno się oszczędzać do czasu wyjęcia szwów, czyli 10-14 dni po zabiegu. Aby dojść do pełnej sprawności, zaleca się rehabilitację pooperacyjną.

Rehabilitację pooperacyjną można zacząć już w drugiej dobie od zabiegu. Na początku wykonywane ruchy powinny charakteryzować się małą intensywnością i nie przekraczając granicy bólu. Oprócz rehabilitacji zachowawczej wysoką skutecznością charakteryzuje się dościęgnowa iniekcja kortykosteroidów z zawartością środka znieczulającego.

Źródło: polecanyortopeda.pl, luxmed.pl, poradnikzdrowie.pl, chirurgrekigdansk.pl

Artykuł Trzaskający palec – przyczyny, objawy, metody leczenia i rehabilitacja pochodzi z serwisu Evereth News.