Nowe badania wykazały, że osoby cierpiące na zespół stresu pourazowego (PTSD) wykazują charakterystyczne wzorce w czterech biomarkerach, które można zmierzyć za pomocą prostego badania krwi. Wyniki sugerują, że biomarkery mogą być użyteczne do przewidywania prawdopodobieństwa rozwoju PTSD u danej osoby, diagnozowania schorzenia lub monitorowania odpowiedzi na leczenie.
Czym jest PTSD?
PTSD może wystąpić po doświadczeniu lub byciu świadkiem traumatycznego wydarzenia. Obecnie diagnozuje się go na podstawie objawów, takich jak flashbacki, trudności ze snem lub koncentracją, negatywne myśli, problemy z pamięcią i unikanie sytuacji wywołujących zespół. Ponieważ inne zaburzenia mogą mieć niektóre z tych samych objawów, może to być wyzwanie w diagnozowaniu PTSD i ocenianiu zmian w odpowiedzi na leczenie.
Pierwsze takie badanie
Przeprowadzone badania, które objęły ponad 1000 członków sił zbrojnych, stanowią największe prospektywne badanie dotychczasowych markerów biologicznych PTSD w czasie.
– Te badania dostarczają cennych informacji na temat naturalnej historii PTSD i skuteczności interwencji, co może pomóc w opracowaniu wytycznych dotyczących leczenia i poprawie opieki nad osobami cierpiącymi na PTSD – powiedziała Stacy-Ann Miller, badaczka w Walter Reed Army Institute of Research w Silver Spring w stanie Maryland.
– Lepsze metody przewidywania lub przesiewania PTSD mogą pomóc w pokonaniu tego zaburzenia, identyfikując osoby o wysokim ryzyku rozwoju PTSD i zapewniając im wczesne strategie interwencji lub zapobiegania. To może potencjalnie zmniejszyć nasilenie objawów lub całkowicie zapobiec rozwojowi zaburzenia.
Biomarkery PTSD
Biomarkery, które odzwierciedlają procesy biologiczne, mogą dostarczyć obiektywnej miary zmian fizjologicznych związanych z chorobami takimi jak PTSD. W ramach badania naukowcy analizowali cztery biomarkery w próbkach krwi członków personelu wojskowego przed ich 10-miesięcznym zesłaniem, trzy dni po powrocie i trzy do sześciu miesięcy po powrocie. Biomarkery te były wcześniej powiązane ze stresem, depresją, lękiem i zaburzeniami zdrowia psychicznego. Obejmowały one stosunek glikolityczny – miarę rozkładu cukru w organizmie w celu wytwarzania energii. Były to arginina, aminokwas, który odgrywa rolę w układzie odpornościowym i sercowo-naczyniowym; serotonina, przekaźnik chemiczny, który pomaga regulować nastrój, sen i inne funkcje; oraz glutaminian, przekaźnik chemiczny, który odgrywa rolę w uczeniu się i zapamiętywaniu.
Przebieg badania
Badacze podzielili członków służby na grupy w oparciu o wskaźniki PTSD i odporności psychicznej, a następnie porównali cztery biomarkery między różnymi grupami. Uczestnicy zostali sklasyfikowani jako posiadający PTSD, podprogowy PTSD lub brak PTSD, w zależności od diagnozy klinicznej i objawów PTSD. Badacze sklasyfikowali odporność uczestników na podstawie kombinacji czynników, w tym PTSD, lęku, jakości snu, zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, ekspozycji na walki, urazów mózgu pourazowych oraz ogólnego stanu fizycznego i psychicznego. Poprzednie badania wykazały, że osoby uważane za posiadające niską odporność na podstawie tych wskaźników są znacznie bardziej narażone na rozwój PTSD po powrocie niż osoby z wysoką odpornością.
Porównując te biomarkery u osób z różnym statusem PTSD i poziomami odporności, wyniki wykazały, że osoby z PTSD lub podprogowym PTSD miały znacznie wyższy stosunek glikolityczny i niższą argininę niż osoby z wysoką odpornością. Osoby z PTSD miały również znacznie niższe stężenie serotoniny i wyższe stężenie glutaminianu niż osoby z wysoką odpornością. Te związki były niezależne od czynników takich jak płeć, wiek, wskaźnik masy ciała, palenie i spożycie kofeiny.
Badacze powiedzieli, że biomarkery te mogą pomóc w przewidywaniu, które osoby są narażone na wysokie ryzyko PTSD, poprawić dokładność diagnozowania PTSD i ogólnie zwiększyć zrozumienie mechanizmów i skutków PTSD.
Źródło: eurekalert.org
