Zespół badaczy z ośrodków naukowych w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii przeprowadził badania, których wyniki wskazują, że osoby posiadające genetyczną predyspozycję do chorób otępiennych mają większe ryzyko ostrego zakażenia COVID-19.
Alzheimer a COVID-19
Naukowcy z University of Connecticut School of Medicine oraz University of Exeter Medical School przeanalizowali informacje z bazy zdrowotnej UK Biobank, w której zgromadzone są dane ponad 500 tys. osób, i odkryli, że osoby cierpiące na choroby otępienne są trzy razy bardziej zagrożone ostrym przebiegiem COVID-19.
Najnowsze badania tego samego zespołu, opublikowane właśnie w czasopiśmie naukowym „Journal of Gerontology: Medical Sciences”, wskazują, że wpływ na to mogą mieć uwarunkowania genetyczne. Naukowcy odkryli, że osoby z genotypem ApoE e4/e4, który predysponuje do choroby Alzheimera, miały dwukrotnie większe ryzyko ciężkiego przebiegu zakażenia wirusem SARS-CoV-2 niż pacjenci ze standardowym genotypem ApoE e3/e3. Co istotne, ryzyko było większe także u osób, u których pomimo obecności wadliwego genu nie doszło do rozwoju choroby otępiennej.
Jak podkreśla prof. David Melzer, specjalista w dziedzinie epidemiologii i zdrowia publicznego z University of Exeter Medical School, który kierował badaniami zespołu naukowców:
– Liczne prowadzone dotychczas badania dowiodły, że osoby cierpiące z powodu chorób otępiennych są w grupie podwyższonego ryzyka ostrego przebiegu COVID-19. Nasze badanie wskazuje jednak pewne nowe fakty. Wysokie ryzyko zachorowania i ciężkiego przebiegu choroby może w przypadku tych pacjentów może być związane nie tylko z powikłaniami samych chorób otępiennych, zaawansowanym wiekiem i osłabieniem organizmu, a także przebywaniem w domach opieki, gdzie ekspozycja na wirusa jest znacznie zwiększona – tłumaczy ekspert. – Ryzyko to może także wynikać ze zmian w genotypie, które predysponują zarówno do chorób otępiennych, jak i do COVID-19 – podsumowuje.
Starość a choroby
Jak zauważyła dr Chia-Ling Kuo, ekspertka w zakresie zdrowia publicznego i biostatystyki z Connecticut Convergence Institute for Translation in Regenerative Engineering, która uczestniczyła w badaniach:
– To obiecujące wyniki, ponieważ teraz będziemy mogli dokładnie określić, w jaki sposób wadliwy gen zwiększa ryzyko zachorowania na COVID-19. Może to doprowadzić do opracowania nowych metod leczenia. Wyniki naszych badań są jednak istotne również z innego powodu – podkreśla ekspert. – Wskazują one, że zapadalność na różne choroby, która wydaje się nieuchronnie wzrastać wraz z wiekiem pacjenta, może w rzeczywistości zależeć od specyficznych uwarunkowań biologicznych. Dzięki tym wnioskom być może uda nam się zrozumieć, dlaczego niektóre osoby pozostają aktywne i zdrowe w wieku 100 lat, podczas gdy inne stają się niepełnosprawne i umierają już jako 60-latkowie – podsumowuje dr Chia-Ling Kuo.
Źródło: https://www.eurekalert.org/
Przeczytaj także: Podostre zapalenie tarczycy nowym objawem klinicznym COVID-19?
