Od momentu ogłoszenia pandemii Covid-19 wirus wywołujący tę chorobę zdążył już wielokrotnie zmutować. Dotychczas odnotowano mutację m.in. duńską, brytyjską, południowoafrykańską czy indyjską. Badania potwierdzają, że nowe odmiany łatwiej transmitują, a wariant południowoafrykański jest niebezpieczny również dla ozdrowieńców.
Wysoce zakaźne odmiany koronawirusa rozpowszechniły się na świecie, a niektóre z nich dotarły również do Polski. Na przebieg COVID-19 wpływa wiele czynników, takich jak: występowanie chorób towarzyszących, otyłość, wiek pacjenta, a także wszystkie okoliczności zmniejszające odporność, jak stres i niedobór snu. Jednak tym, co utrudnia opanowanie pandemii, jest zdolność wirusa do mutacji.
Wirus z Chin
Pierwsze doniesienia o COVID-19 pojawiły się w grudniu 2019 r. Ognisko chorobowe w Wuhan (Chiny) odkryto dzięki systemowi monitorowania poziomu zachorowalności na zapalenie płuc i grypę. Początkowo zachorowania powiązano z patogenem odzwierzęcym, wkrótce jednak potwierdzono transmisję na linii człowiek-człowiek. Duży stopień rozprzestrzeniania się wirusa spowodował, że już w styczniu 2020 r. odnotowano pierwsze przypadki w Europie. Pierwsze zachorowanie w Polsce wykryto 4 marca. Wśród chorych występowały takie objawy, jak: gorączka, suchy kaszel, zmęczenie, bóle mięśni, utrata smaku i węchu, nasilony ucisk w klatce piersiowej czy duszności.
Odmiana z Danii
W ciągu pół roku od wystąpienia pierwszych przypadków zakażenia wirusem SARS-CoV-2 pojawiły się doniesienia o mutacji COVID-19. Jedną z nich wykryto w Danii i podobnie, jak w przypadku odmiany chińskiej wskazano na odzwierzęce pochodzenie wirusa. Ogniska zachorowań początkowo zostały powiązane z infekcją norek hodowlanych. Odmiana ta jest jednak mało zaraźliwa.
Wariant brytyjski
Jesienią ubiegłego roku pojawiły się pierwsze doniesienia o nowej odmianie koronawirusa, tym razem z Wysp Brytyjskich, o czym 14 grudnia poinformował brytyjski minister zdrowia Matt Hancock. Wariant ten charakteryzuje się wysokim stopniem transmisji, w wyniku czego do końca roku 2020 jego obecność odnotowano w 31 krajach poza Wielką Brytanią. Dotychczas jego występowanie potwierdzono w 130 państwach. Jest on dominującą odmianą w Europie, w Polsce szczególnie rozpowszechnioną na północy kraju. U pacjentów zaobserwowano takie objawy, jak duszność, biegunka, wymioty, a także kaszel, ogólne zmęczenie i bóle mięśni. Znacznie rzadziej zaś występowała u tej grupy pacjentów utrata węchu i smaku.
Mutacja południowoafrykańska
W tym samym czasie, kiedy odnotowano istnienie brytyjskiej odmiany koronawirusa, zaczęły się pojawiać wzmianki o kolejnej mutacji – południowoafrykańskiej. Mimo dużego stopnia zakaźności nowej odmiany wirusa, nie stwierdzono większej śmiertelności ani cięższego przebiegu choroby. Pierwszy przypadek w Polsce odnotowano w lutym 2021 r. na terenie Suwałk. Badania wykazały, że osoby, które przechorowały COVID-19, mają mniejszą odporność na południowoafrykański wariant niż na inne odmiany wirusa.
W styczniu tego roku pojawiły się doniesienia o następnej odmianie – brazylijskiej, a wkrótce po niej – kalifornijskiej. Stwierdzono, że przenoszą się łatwiej i szybciej niż pozostałe warianty. W czwartek 6 maja 2021 r. minister zdrowia Adam Niedzielski poinformował, że na Śląsku wykryto trzy przypadki brazylijskiego wariantu COVID-19. Dostrzeżono też podobieństwo mutacji brazylijskiej do odmiany indyjskiej.
Odmiana indyjska
Najnowszą odmianą koronawirusa jest wariant indyjski. 4 maja tego roku minister zdrowia Adam Niedzielski poinformował o pojawieniu się w Polsce dwóch ognisk choroby – na Mazowszu i na Śląsku. Ze względu na brak środków w systemie opieki zdrowotnej w Indiach, nie zostały jeszcze przeprowadzone szczegółowe badania nowej mutacji wirusa. Jak na razie nie ma przesłanek ku temu, by sądzić, że indyjska odmiana koronawirusa odznacza się większą śmiertelnością lub cięższym przebiegiem choroby.
Źródło: GOV, PAP, CDC, PAN, pulsmedycyny.pl
Przeczytaj także: Prof. Gut: szczepionki skuteczne również w przypadku brazylijskiego wariantu koronawirusa
