– Szczepionki mRNA mogą być bezpiecznie stosowane u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi i zapalnymi stawów, a także u pacjentów otrzymujących leki wpływające na układ odpornościowy – zapewniają eksperci Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego oraz konsultant krajowy w dziedzinie reumatologii prof. Marek Brzosko.
Eksperci wyjaśnili, iż z uwagi na to, że dotychczas nie wykazano niekorzystnego wpływu szczepionek mRNA na przebieg autoimmunologicznych i zapalnych chorób reumatycznych, jak również zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, nie ma teoretycznych podstaw do tego, by obawiać się szczepienia tej grupy pacjentów.
– W przypadku innych martwych szczepionek udowodniono, że są one skuteczne u pacjentów z obniżoną odpornością, w tym stosujących leki biologiczne. Potencjalnie mniejsza skuteczność szczepienia u pacjentów stosujących glikokortykosteroidy, klasyczne leki modyfikujące przebieg choroby, leki immunosupresyjne, leki biologiczne lub inhibitory kinaz janusowych będzie dla pacjenta lepsza niż uniknięcie szczepienia – zwracają uwagę specjaliści.
Narodowy Program Szczepień a osoby z chorobami autoimmunologicznymi, leczeni immunosupresyjnie
Według ekspertów z Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego i konsultanta krajowego w dziedzinie reumatologii harmonogram Narodowego Programu Szczepień powinien uwzględnić nie tylko wiek pacjenta, ale również stan zdrowia m.in. właśnie pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi leczonych immunosupresyjnie. Reumatolodzy twierdzą również, iż zaszczepione powinny zostać również osoby, które przeszły już zakażenie wirusem SARS-CoV-2 bądź chorowały na COVID-19.
Reumatolodzy zaznaczyli, iż osoby, które planują zaszczepić się przeciwko innym chorobom zakaźnym, m.in. przeciw grypie, powinny zachować co najmniej 14-dniowy odstęp między szczepieniami.
Kiedy jest najlepszy czas na szczepienie osób z nowo rozpoznaną chorobą autoimmunologiczną lub zapalną stawów?
Przyjęcie szczepienia przeciw koronawirusowi u pacjentów, u których dopiero zdiagnozowano chorobę autoimmunologiczną lub zapalną stawów zalecane jest przed planowanym rozpoczęciem terapii immunosupresyjnej, z uwagi na to, że potencjalnie może ona wywołać zmniejszoną skuteczność szczepienia.
Natomiast w przypadku pacjentów, u których zastosowano leczenie glikokortykosteroidami lub klasycznymi lekami modyfikującymi, lekami immunosupresyjnymi, lekami biologicznymi lub inhibitorami kinaz janusowych zaleca się wykonanie szczepienia w fazie remisji bądź niskiej aktywności choroby.
„Skuteczność szczepienia jest najwyższa podczas niskiego stopnia immunosupresji”
PTR i konsultant krajowy w dziedzinie reumatologii dodali, iż skuteczność szczepienia jest najwyższa podczas niskiego stopnia immunosupresji. Natomiast niezalecane jest wówczas zmniejszanie dawek stosowanych leków czy wstrzymanie terapii u pacjentów z umiarkowanym lub wysokim ryzykiem zaostrzenia choroby.
Eksperci dodali również, iż w przypadku pacjentów będących w trakcie terapii, planujących się zaszczepić, u których występuje remisja bądź niska aktywność choroby, doświadczeni reumatolodzy w porozumieniu z pacjentem mogą zastosować najmniejszą skuteczną dawkę leków bądź na krótko wstrzymać terapię. Na ten krok można zdecydować się wówczas, kiedy ryzyko choroby jest niskie, a miałoby to poprawić skuteczność szczepienia.
Z uwagi na potencjalnie większy wpływ na skuteczność szczepienia, pacjenci, którzy przyjmują rytuksymab powinni skonsultować się z reumatologiem w celu ustalenia terminu przyjęcia szczepionki. Jak zalecili eksperci, w przypadku wątpliwości lub obaw związanych ze swoim stanem zdrowia każdy pacjent planujący szczepienie, bądź ten który przyjął szczepienie powinien skontaktować się z doświadczonym reumatologiem, najlepiej lekarzem prowadzącym.
Źródło: PAP
Przeczytaj także: Rząd opublikował kalendarz szczepień na styczeń. Kto i kiedy będzie mógł się zaszczepić? Ile osób zaszczepiono do tej pory?
