Udar mózgu nie wysyła sygnałów ostrzegawczych. Dlatego, jeżeli już do niego dojdzie, niezwykle ważny jest czas reakcji, który zminimalizuje stopień uszkodzenia mózgu. Jakie objawy wskazują na konieczność wezwania pogotowia ratunkowego?
Udar to niewydolność krążenia krwi, która rozlewa się po części obszaru mózgu i prowadzi do śmierci komórek nerwowych. Objawami, które na nią wskazują są problem z mową i rozumieniem innych osób, paraliż bądź drętwienie twarzy, rąk czy nóg (często dotyka tylko jednej strony ciała), niedowidzenie w jednym bądź obu oczach, nagły i silny ból głowy, prowadzący nawet do wymiotów, zawrotów głowy czy zaburzeń świadomości, a także problem z poruszaniem się, koordynacją ruchową i utrzymaniem równowagi.
Wyróżnia się trzy rodzaje udarów, udar niedokrwienny, krwotoczny i żylny. Pierwszy z nich, niedokrwienny, stanowi 80 proc. wszystkich przypadków udarów. Dochodzi wówczas do zamknięcia tętnicy i ograniczenia dopływu krwi do mózgu. 20 proc. przypadków przechodzi udar krwotoczny, którego przyczyną jest krwotok śródmózgowy lub podpajęczynówkowy. Udar żylny stanowi jedynie 1 proc. wszystkich przypadków, a następuje na skutek zakrzepicy zatok żylnych mózgowia.
Pomimo tego, że objawy udaru mogą niekiedy pojawiać się i znikać, jeżeli wystąpił któryś z powyższych objawów, należy wezwać natychmiastową pomoc lekarską, dzwoniąc pod numer alarmowy 112 lub pogotowia ratunkowego 999.
Pamiętajmy, przy objawach wskazujących na udar mózgu niezwykle istotna jest każda minuta, dlatego reagujmy tak szybko jak to możliwe. Uzyskanie jak najszybszej pomocy medycznej i wdrożenie leczenia minimalizuje ryzyko uszkodzenia mózgu, a w konsekwencji niepełnosprawności. Skutkami udaru mogą być afazja, czyli problemy z mową i pisaniem, problemy z pamięcią, a nawet paraliż ciała.
Co zwiększa ryzyko wystąpienia udaru mózgu?
Najczęstszą przyczyną udaru mózgu jest miażdżyca, podczas której na ścianie naczyń krwionośnych tworzą się płytki lipidowe, oraz wysokie ciśnienie krwi, które może prowadzić do pęknięcia ściany naczyń krwionośnych. Ponadto ryzyko to wzrasta na skutek wysokiego poziomu cholesterolu LDL i trójglicerydów, dyslipidemii, palenia, otyłości, nieodpowiedniej diety i braku aktywności fizycznej. Nie bez znaczenia są również takie czynniki, jak chroniczny stres, spożywanie nadmiernej ilości alkoholu, używanie narkotyków, przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, cukrzyca, choroby serca, przebyty zawał mięśnia sercowego, bezdech senny, a także migreny z aurą.
Czym różni się udar od mikroudaru?
Do mikroudaru dochodzi w sytuacji niedrożności tętnicy mózgowej. W porównaniu jednak z udarem niedrożność ta jest jedynie tymczasowa i nie powoduje jakichkolwiek skutków ubocznych. Pomimo tego, że objawy nie różnią się od tych, które występują przy udarze mózgu, w ciągu godziny samoistnie zanikają. Dlatego, aby potwierdzić mikroudar niezbędne jest wykonanie rezonansu magnetycznego.
Mikroudar powinniśmy potraktować jako ostrzeżenie. Z uwagi na to, iż w ciągu 48 godzin od wystąpienia mikroudaru może dojść do udaru mózgu, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Więcej informacji o programie profilaktyki udarów znajduje się na stronie pacjent.gov.pl.
Źródło: pacjent.gov.pl
Przeczytaj także: „Udar mózgu to druga przyczyna zgonów na całym świecie i najczęstszy powód niepełnosprawności dorosłych”
