L-arginina w leczeniu ran – za co odpowiada i dlaczego jest ważna?

Ten tekst przeczytasz w 3 min.

Prawidłowy przebieg procesu gojenia ran wymaga dostarczenia pacjentowi niezbędnych składników odżywczych oraz zapewnienia adekwatnego indeksu energetycznego. Jednym ze składników, które powinny być suplementowane u pacjentów z trudno gojącymi się ranami, jest l-arginina. Jaka jest jej rola w gojeniu ran?

U pacjentów z ranami trudno gojącymi się takimi jak odleżyny czy oparzenia dochodzi do nasilenia procesów katabolicznych, co prowadzi do utraty masy ciała i zaburzenia równowagi białkowej ustroju. Następstwem tych procesów może być niedożywienie.

Niedożywienie zaburza homeostazę i utrudnia lub nawet uniemożliwia prawidłowe gojenie ran. Ponadto u pacjentów niedożywionych obserwuje się osłabienie funkcji układu immunologicznego, a w konsekwencji zwiększoną podatność na zakażenia. Z tego względu w terapii ran trudno gojących się bardzo istotną rolę odgrywa leczenie żywieniowe. Ważnym elementem leczenia żywieniowego u pacjentów z ranami trudno gojącymi się jest suplementacja l-argininy.

Jak l-arginina działa w organizmie człowieka?

L-arginina to aminokwas, który pełni wiele istotnych funkcji w ludzkim organizmie. Bierze udział w produkcji kreatyniny, glutaminy, proliny oraz poliamin, a ponadto jest substratem dla syntazy do produkcji tlenku azotu. Arginina jest niezbędna do prawidłowego przebiegu biosyntezy białek.

L-arginina ma również właściwości immunomodulujące i metaboliczne. Uczestniczy w stymulowaniu proliferacji limfocytów T oraz w syntezie hormonów: insuliny, insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (ang. insulin-like growth factor 1), prolaktyny oraz przysadkowego hormonu wzrostu.

Dlaczego l-arginina jest ważna w leczeniu ran?

L-arginina stanowi niezbędny element na wszystkich etapach regeneracji uszkodzonych tkanek. Aminokwas ten bierze udział w regulacji procesów zapalnych.

L-arginina wpływa na proliferację i różnicowanie komórek w miejscu urazu. Badania dowodzą, że związek ten wpływa na zewnątrzkomórkową kinazę, a w konsekwencji oddziałuje pozytywnie na wzrost komórek oraz czas ich przeżycia i różnicowania. L-arginina zwiększa również proliferację fibroblastów.

L-arginina odpowiada ponadto za prawidłowe ukrwienie komórek, ponieważ prowadzi do wytworzenia nowych naczyń krwionośnych poprzez stymulację VEGF (czynnik wzrostu śródbłonka naczyń, ang. vascular endothelial growth factor). Ponadto suplementacja argininy działa korzystnie na stymulację układu odpornościowego i zmniejsza ryzyko powikłań infekcyjnych.

Badania dowodzą, że suplementacja l-argininy wpływa pozytywnie na proces gojenia ran: prowadzi do zmniejszenia powierzchni rany i objętości wysięku, a jednocześnie przyspiesza procesy regeneracji tkanek.

Jak skutecznie suplementować l-argininę u pacjentów z trudno gojącymi się ranami?

W leczeniu żywieniowym pacjentów z trudno gojącym się ranami należy stosować specjalistyczne produkty, które będą odpowiadać indywidualnym potrzebom chorego. Takim produktem jest Arginilan firmy Olimp Labs. Arginilan to produkt zawierający wysoką porcję L-argininy, wysoce przyswajalny hydrolizat kolagenu, a także cynk (w postaci chelatu aminokwasowego Albion®) oraz witaminy A i C.

Dzięki takiemu połączeniu składników Arginilan skutecznie wspiera proces gojenia ran i zapobiega powstawaniu ran odleżynowych, a jednocześnie poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego. Może być stosowany nie tylko u pacjentów z ranami trudno gojącymi się, pooperacyjnymi i odleżynami, ale również u osób w okresach radioterapii i po udarach, w fazie przewlekłej. Produkt nie zawiera cukru, więc jest bezpieczny dla diabetyków i doskonale sprawdzi się w leczeniu pacjentów np. ze stopą cukrzycową.

Przeczytaj więcej na temat produktu Arginilan:

http://arginilan.pl/

Artykuł powstał we współpracy z firmą Olimp Labs.

Źródło:

M. Czerwińska-Rogowska, A. Krajewski i in., „Żywienie immunomodulujące w kontekście leczenia oparzeń”, „Chirurgia Plastyczna i Oparzenia” 2018, 6(3): 67-70.

M. Matuszak, J. Suliburska, „Rola argininy w prewencji i leczeniu chorób metabolicznych”, „Forum Zaburzeń Metabolicznych” 2012, 3(2): 50-53.

Shopping cart

0
image/svg+xml

No products in the cart.

Kontynuuj zakupy