W Instytucie Rozrodu Zwierząt i Badań Żywieniowych Państwowej Akademii Nauk w Olsztynie naukowcy z zespołu nutrigenomiki opracowali opisali nowy sposób badania skuteczności suplementacji witaminy D. Eksperci zaproponowali podzielenie pacjentów na trzy grupy pod względem stopnia reakcji organizmu na witaminę D.
Badanie stężenia witaminy D w organizmie
Pomiar samego stężenia witaminy D w organizmie nie jest miarodajny. Jedną z najważniejszych kwestii jest uwzględnienie indywidualnej reakcji badanej osoby na tę witaminę. Jak informuje dr Emilia Gospodarska z Pracowni Nutrigenomiki IRZiBŻ PAN w Olsztynie, badania, które są wykonywane z krwi, nie są dobrze zaprojektowane.
– Te badania są zaprojektowane na wzór badań leków terapeutycznych, a nie związku odżywczego, jakim jest witamina D. Pomiar różnicy między poziomem zerowym, czyli bez podania leku, a następnie po czasie, kiedy lek został przyjęty, nie sprawdza się w przypadku witaminy D. Jednym z powodów jest to, że przecież każdy człowiek ma już w sobie pewien poziom tej witaminy; nigdy nie jest to zero – powiedziała dr Emilia Gospodarska. – Nasze wątpliwości potwierdziły najnowsze długoterminowe badania (RCT – randomizowane badania kontrolowane) zakrojone na dużą skalę (nawet do 25 tys. uczestników), mające na celu ocenę skuteczności suplementacji witaminą D w zapobieganiu rozwojowi wielu chorób, m.in. cukrzycy typu 2, chorób sercowo-naczyniowych czy też nowotworów, które nie dostarczyły żadnych statystycznie istotnych wyników – dodała badaczka.
Nowoczesne podejście do badania
Specjaliści podjęli próbę, aby zmienić sposób mierzenia witaminy D i postanowili sprawdzić ekspresję konkretnych genów. Naukowcy z Olsztyna zaproponowali podział pacjentów na trzy grupy pod względem poziomu reakcji organizmu na witaminę D: wysoko responsywnych, średnio responsywnych i nisko responsywnych.
– Podział ten zaproponował lider naszego zespołu prof. Carsten Carlberg, na podstawie swoich badań przeprowadzonych na populacji Finlandii i Arabii Saudyjskiej. Bazując na tej klasyfikacji, wiemy np. że osoby z wysokim poziomem odpowiedzi organizmu na witaminę D (czyli gdy organizm potrafi maksymalnie wykorzystać działanie witaminy D) będą potrzebowały jej mniej niż osoby z niskim poziomem – podsumowała badaczka.
Ekspertka podała przykład „standardowo ustalona dawka witaminy D dla osoby dorosłej to 2000 jednostek na dzień. Okazuje się jednak, że osoby z grupy nisko responsywnej potrzebują jej więcej. Ile dokładnie – to będzie można określić na podstawie opracowywanych przez nas badań” – wskazuje Emilia Gospodarska. Warto zaznaczyć, że badania są na wczesnym etapie. Wyniki badań zostały opublikowane w piśmie „Nutrients”.
Czym jest nutrigenomika?
Nutrigenomika to dziedzina, która łączy genetykę i dietetykę. Nutrigenomika zajmuje się szukaniem genów, których polimorfizmy – różne warianty genów – odpowiadają za różne reakcje organizmu na konkretne składniki pokarmowe. Warto zaznaczyć, że proces poszukiwania genów zawiera w sobie szukanie genów, które mają wpływ na rozwój chorób dietozależnych np. otyłość, cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze. Ponadto proces jest bardzo długi i żmudny, ponieważ ludzki organizm zawiera 23000 genów.
Źródło: rynekzdrowia.pl
