NRPiP informuje, że napływają do niej informacje o nieprawidłowościach w zakresie zaniżania wynagrodzeń pielęgniarek i położnych oraz nieuznawania ich kwalifikacji. Samorząd pielęgniarski ostrzega, że działania takie są niezgodne z ustawą i wskazuje, jakie prawa przysługują pielęgniarkom i położnym, które otrzymały wypowiedzenie zmieniające warunki pracy/pracy.

– Jako przedstawiciele środowiska jednoznacznie krytycznie oceniamy praktyki osób zarządzających podmiotami leczniczymi polegające na arbitralnym nieuznawaniu kwalifikacji posiadanych przez pielęgniarki i położne oraz zaniżanie wynagrodzenia zasadniczego przysługującego specjalistom medycznym – podkreśla Zofia Małas, prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych (NRPiP).

Pracodawcy są zobowiązani do uznawania kwalifikacji

Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych podkreśla, że przepisy Kodeksu pracy oraz ustawy o wynagrodzeniach zobowiązują pracodawców do uznawania kwalifikacji posiadanych przez pracowników zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

– Przepisy te obejmują wszystkie podmioty lecznicze, niezależnie od ich formy organizacyjno-prawnej, rodzaju wykonywanej działalności leczniczej, czy źródeł finansowania, w tym również podmioty lecznicze udzielające wyłącznie świadczeń komercyjnych, nie posiadające zawartego kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia, jak również podmioty lecznicze nie wykonujące działalności w rodzaju świadczenia szpitalne – zwraca uwagę samorząd pielęgniarek.

NRPiP rekomenduje, by wszystkie przypadki, w których pracodawcy nie stosują się do obowiązujących przepisów, zgłaszać do właściwej ze względu na miejsce wykonywania pracy Państwowej Inspekcji Pracy, a w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej – do właściwego podmiotu tworzącego. W razie wystąpienia trudności ze zgłoszeniem nieprawidłowości, pielęgniarki i położne mogą zgłosić się o pomoc do Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych lub Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych.

Jakie prawa mają pielęgniarki w związku nieuznawaniem kwalifikacji?

NRPiP informuje, że pielęgniarka i położna, która otrzyma wypowiedzenie zmieniające warunki pracy/płacy ma prawo do:

• odmowy zaproponowanych nowych warunków pracy i płacy,
• otrzymywania dotychczasowego wynagrodzenia,
• dochodzenia odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, gdy nie przyjmie nowych warunków,
• dochodzenia odprawy w związku z tym, że rozwiązanie umowy o pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących pracodawcy,
• zażądania uznania wypowiedzenia zmieniającego za nieważne na podstawie art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy.

– Oczekujemy od kierowników podmiotów leczniczych prawidłowego, zgodnego z literą prawa oraz intencją ustawodawcy, stosowania zasad ustalania najniższego wynagrodzenia pielęgniarek i położnych zatrudnionych w podmiotach leczniczych, a także zaniechania niezgodnych z prawem, godzących w prawa pracownicze personelu medycznego, a także narażających bezpieczeństwo prawne samych podmiotów leczniczych, praktyk polegających na nieuznawaniu posiadanych przez pielęgniarki położne kwalifikacji – dodaje Sebastian Irzykowski, wiceprezes NRPiP.

Nieuznawanie kwalifikacji stwarza zagrożenie dla pacjentów

Jak podkreśla samorząd pielęgniarek i położnych, praktyki związane z nieuznawaniem kwalifikacji są nie tylko sprzeczne z ustawą o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych czy Kodeksem pracy, ale także zagrażają prawidłowemu funkcjonowaniu podmiotów leczniczych i w konsekwencji stwarzają ryzyko dla pacjentów objętych opieką przez te placówki. Tymczasem, jak wskazano w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia, jej celem było zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom poprzez premiowanie i promowanie, za pomocą wyższych współczynników pracy kadry medycznej o wyższych kwalifikacjach.

W Stanowisku nr 62 Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych przedstawiono zalecenia i wytyczne w zakresie prawidłowego stosowania przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Samorząd wskazał w nich m.in., że pracodawcy nie mają uprawnień do samodzielnej, arbitralnej odmowy uznania kwalifikacji pielęgniarek i położnych w celu uniknięcia zaszeregowania pracowników do grupy zawodowej o wyższym współczynniku pracy.

– Nie powinno budzić jakichkolwiek wątpliwości, że pielęgniarkom i położnym, które posiadają dodatkowe kwalifikacje, jak specjalizacje, tytuł magistra pielęgniarstwa lub położnictwa, należy przyznać współczynnik pracy 1,02 lub 1,29. I nie można dokonać wypowiedzenia zmieniającego po to, aby zastosować współczynnik pracy 0,94 w miejsce 1,02 i 1,29 uznając, że pracodawcy nie są potrzebne większe kwalifikacje. Byłoby to wbrew założeniom ustawodawcy oraz zasadom logicznego myślenia. Trudno bowiem oczekiwać od jakiegokolwiek specjalisty w jakiejkolwiek dziedzinie, że nie będzie korzystał z wiedzy, którą posiadł zdobywając dodatkowe wykształcenie, a ograniczy się do wykorzystania przy wykonywaniu pracy tylko tej części wiedzy i kompetencji, która wystarcza na objęcie go najniższym współczynnikiem pracy – wskazano w stanowisku.

Źródło: NIPiP

PRZECZYTAJ POPRZEDNI TEKST Z CYKLU #ZAWÓDPIELĘGNIARKA: