Badania kliniczne przeprowadzone przez naukowców z Oxfordu i Pittsburgha we współpracy z klinicystami z kilkunastu wiodących ośrodków naukowych na świecie dowiodły, iż osocze ozdrowieńców nie wykazuje skuteczności w przypadku podania go krytycznie chorym na COVID-19.
Analiza ta była prowadzona w ramach badania REMAP-CAP, w którym wzięły udział tysiące pacjentów z setek szpitali na całym świecie. W części badania poświęconej skuteczności podawania osocza, udział wzięło ponad 2 tys. dorosłych pacjentów, hospitalizowanych w wyniku ciężkiego przebiegu choroby COVID-19.
Jak wykazali badacze, podanie osocza nie miało związku z uniknięciem zastosowania u tej grupy pacjentów aparatury medycznej, takiej jak m.in. respirator. Jak potwierdzono, na 99 proc. podanie pacjentom chorym na COVID-19 w stanie krytycznym osocza nie wpłynęło na poprawę ich stanu zdrowia.
Analiza została opublikowana w czasopiśmie JAMA. Dotychczas badanie wykazało, iż sterydy sprawdzają się w leczeniu pacjentów w stanie krytycznym, natomiast dla tych umiarkowanie chorych odpowiednie będzie zastosowanie leków rozrzedzających krew.
Jakie znaczenie w leczeniu COVID-19 ma osocze podawane pacjentom z upośledzeniem odporności?
Naukowcy wykazali ponadto, iż zastosowanie osocza ozdrowieńców może sprawdzać się u pacjentów z upośledzoną odpornością. Z uwagi jednak na zbyt małą liczę pacjentów z tej grupy (126 pacjentów), które wzięły udział w analizach, niemożliwe było określenie jednoznacznych wniosków.
– Może być tak, że pacjenci z upośledzonym układem odpornościowym, którzy nie są w stanie uzyskać skutecznej odpowiedzi immunologicznej, mogą czerpać pewne korzyści z przeciwciał obecnych w osoczu krwi ozdrowieńców, szczególnie we wczesnym stadium choroby. Wymaga to dodatkowego dochodzenia – podkreśliła prof. Lise Estcourt, dyrektor National Health Service Blood and Transplant Clinical Trials Unit w Wielkiej Brytanii.
Badacze nie są w stanie wyjaśnić przyczyny, która stoi za brakiem efektów w zastosowaniu osocza ozdrowieńców u pacjentów z COVID-19 w stanie krytycznym.
– Spekulujemy, że może to być połączenie zbyt małej ilości jakościowych przeciwciał w osoczu oraz tego, że u krytycznie chorych osób niekontrolowana odpowiedź zapalna jest już zbyt zaawansowana, aby dało się odwrócić bieg wydarzeń. Nadal nie wykluczamy, że osocze pomaga ludziom we wcześniejszych stadiach choroby, chociaż prawdopodobnie tak nie jest (…) – dodał współautor badania dr Derek Angus.
Źródło: PAP
Przeczytaj także: 8 godzin rozmów protestujących medyków z MZ. Czy udało się osiągnąć porozumienie?
