Zaburzenia lękowe oraz depresja zwiększają ryzyko przerwania terapii chorób zapalnych jelit

Ten tekst przeczytasz w 2 min.

Jak wynika z badania kanadyjskich naukowców, pacjenci z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi byli w 50% bardziej skłonni przerwać leczenie w 1. roku od jego rozpoczęcia oraz w 28% bardziej skłonni do przerwania leczenia w czasie całego badania, w porównaniu do osób bez zaburzeń psychicznych.

Zaburzenia lękowe oraz depresja zwiększają ryzyko przerwania terapii chorób zapalnych jelit

Zaburzenia lękowe czy depresja to choroby, które często występują u pacjentów z chorobami zapalnymi jelit. Bardzo często, utrudniają one proces leczenia nieswoistych chorób zapalnych jelit, do których zalicza się chorobę Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Obie choroby charakteryzują się stanem zapalnym w obrębie jelit, który prowadzi do powstania takich zmian, jak owrzodzenia czy nadżerki. U pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna zmiany mogą rozwinąć się w całym przewodzie pokarmowym.

Połowa pacjentów skarży się na powstanie przetok, szczelin i ropni w okolicy odbytu. U chorych często występuje również gorączka, ból brzucha, osłabienie organizmu, a także w niektórych przypadkach, częste i uciążliwe biegunki.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego może natomiast dotyczyć zarówno odbytnicy, jak i jelita grubego. Symptomami, które mogą na nią wskazywać są obecność krwi w stolcu i biegunka.  

Leki stosowane w leczeniu nieswoistych chorób zapalnych jelit a depresja

Badania kanadyjskich naukowców przeprowadzone w latach 2001-2016 skupiły się na wpływie stosowanych w leczeniu chorób zapalnych jelit leków, przeciwciał anty-TNF na wystąpienie zaburzeń lękowych lub depresji u chorych.

W badaniu wzięło udział 1135 pacjentów z chorobami zapalnymi jelit. Osoby te były leczone przeciwciałami anty-TNF. Jak wykazano, osoby z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi były o 50% bardziej skłonne przerwać leczenie w ciągu 1 roku od jego rozpoczęcia. Ponadto były o 28% bardziej skłonne do przerwania leczenia w czasie całego badania niż osoby bez zaburzeń psychicznych.

Eksperci wykazali, iż depresja i zaburzenia lękowe są czynnikami, które zwiększają ryzyko przerwania terapii z użyciem przeciwciał anty-TNF. To natomiast ma niekorzystny wpływ na skuteczność leczenia.

Źródło: zdrowie.wprost.pl

Przeczytaj także: Porada pielęgniarska w POZ – jakie daje pielęgniarkom uprawnienia?

Shopping cart

0
image/svg+xml

No products in the cart.

Kontynuuj zakupy